Ayrıca bakınız: ان, آن, أن, اَنْ, -ان, ان-

Köken 1

değiştir
Ana Semitik dili *šim sözcüğünden.

Söyleniş

değiştir

Bağlaç

değiştir

إِنْ (ʾin)

  1. eğer, … ise, şayet (mümkün olan)
    إِنْ تَدْرُسْ تَنْجَحْ — Öğretilirse başarır.
    إِن أَحْبَبْتَنِي — Beni seversen
    إِن تُحْبِبْنِي — Beni seversen
    إِن شَاءَ ٱللّٰه — İnşallah (Allah isterse)
Açıklamalar
değiştir
Normâlde yerine getirilebilecek şartlar içindir. Gerçeğe zıt şartlar için لَوْ(lev) kullanılır. Geçmiş zaman veya emir kipiyle kullanılırsa da her iki hâlde de şimdiki zaman manasındadır.

Köken 2

değiştir
İbranice אִם(ím) ile soydaştır. İbranice הִנֵּה(bak) ile soydaş.[1][2]

Söyleniş

değiştir

إِنَّ (ʾinne)

  1. aslında, (bazen 'doğrusu' diye de tercüme edilir)
  2. şu (alakalı fiilden isim قَوْل(ḳavl, söyledi)'den sonra)
Açıklamalar
değiştir
إِنَّ(ʾinne) edatını kullanan özne belirtme hâlinde olur.
Çekimleme
değiştir
Türetilmiş kavramlar
değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. 2001, Edward Lipiński, Semitic Languages: Outline of a Comparative Grammar, s. 482
  2. 1997, Robert Hetzron, The Semitic Languages, s. 201.