ذنب

Ayrıca bakınız: دنت, دنب

Arapça

Köken

ذ ن ب‎ (ẕ-n-b).

Söyleniş 1

• IPA^(anahtar): /ða.nab/

Ad

ذَنَب (ẕeneb) e (çoğul أَذْنَاب‎ (ʾeẕnāb))

1. kuyruk, son
2. takipçi, taraftar, uşak

Çekimleme

ذَنَب (ẕeneb) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ذَنَب ẕeneb	الذَّنَب‎ eẕ-ẕeneb	ذَنَب ẕeneb
yalın	ذَنَبٌ ẕenebün	الذَّنَبُ‎ eẕ-ẕenebü	ذَنَبُ ẕenebü
belirtme	ذَنَبًا‎ ẕeneben	الذَّنَبَ‎ eẕ-ẕenebe	ذَنَبَ ẕenebe
tamlayan	ذَنَبٍ ẕenebin	الذَّنَبِ‎ eẕ-ẕenebi	ذَنَبِ ẕenebi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ذَنَبَيْن‎ ẕenebeyn	الذَّنَبَيْن‎ eẕ-ẕenebeyn	ذَنَبَيْ‎ ẕenebey
yalın	ذَنَبَانِ‎ ẕenebāni	الذَّنَبَانِ‎ eẕ-ẕenebāni	ذَنَبَا‎ ẕenebā
belirtme	ذَنَبَيْنِ‎ ẕenebeyni	الذَّنَبَيْنِ‎ eẕ-ẕenebeyni	ذَنَبَيْ‎ ẕenebey
tamlayan	ذَنَبَيْنِ‎ ẕenebeyni	الذَّنَبَيْنِ‎ eẕ-ẕenebeyni	ذَنَبَيْ‎ ẕenebey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَذْنَاب‎ ʾeẕnāb	الْأَذْنَاب‎ el-ʾeẕnāb	أَذْنَاب‎ ʾeẕnāb
yalın	أَذْنَابٌ‎ ʾeẕnābün	الْأَذْنَابُ‎ el-ʾeẕnābü	أَذْنَابُ‎ ʾeẕnābü
belirtme	أَذْنَابًا‎ ʾeẕnāben	الْأَذْنَابَ‎ el-ʾeẕnābe	أَذْنَابَ‎ ʾeẕnābe
tamlayan	أَذْنَابٍ‎ ʾeẕnābin	الْأَذْنَابِ‎ el-ʾeẕnābi	أَذْنَابِ‎ ʾeẕnābi

Türetilmiş kavramlar

• ذَنَب الدَّجَاجَة‎ (ẕeneb ed-decāce, “Deneb”)

Türevleri

• Farsça: ذنب‎
• Orta Ermenice: զանապ (zanap)

Söyleniş 2

• IPA^(anahtar): /ða.nab/

Eylem

ذَنَبَ (ẕenebe) I, geniş zaman يَذْنِبُ‎ veya يَذْنُبُ‎‎ (yeẕnibü veya yeẕnübü)

1. takip etmek

Çekimleme

ذَنَبَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar ذَنْب)

mastar الْمَصْدَر						ذَنْب ẕenb
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						ذَانِب‎ ẕānib
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَذْنُوب‎ meẕnūb
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذَنَبْتُ‎ ẕenebtü	ذَنَبْتَ‎ ẕenebte	ذَنَبَ ẕenebe		ذَنَبْتُمَا‎ ẕenebtümā	ذَنَبَا‎ ẕenebā		ذَنَبْنَا‎ ẕenebnā	ذَنَبْتُمْ‎ ẕenebtüm	ذَنَبُوا‎ ẕenebū
	dişil		ذَنَبْتِ‎ ẕenebti	ذَنَبَتْ‎ ẕenebet			ذَنَبَتَا‎ ẕenebetā			ذَنَبْتُنَّ‎ ẕenebtünne	ذَنَبْنَ‎ ẕenebne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَذْنِبُ‎ veya أَذْنُبُ‎ ʾeẕnibü veya ʾeẕnübü	تَذْنِبُ‎ veya تَذْنُبُ‎ teẕnibü veya teẕnübü	يَذْنِبُ‎ veya يَذْنُبُ‎ yeẕnibü veya yeẕnübü		تَذْنِبَانِ‎ veya تَذْنُبَانِ‎ teẕnibāni veya teẕnübāni	يَذْنِبَانِ‎ veya يَذْنُبَانِ‎ yeẕnibāni veya yeẕnübāni		نَذْنِبُ‎ veya نَذْنُبُ‎ neẕnibü veya neẕnübü	تَذْنِبُونَ‎ veya تَذْنُبُونَ‎ teẕnibūne veya teẕnübūne	يَذْنِبُونَ‎ veya يَذْنُبُونَ‎ yeẕnibūne veya yeẕnübūne
	dişil		تَذْنِبِينَ‎ veya تَذْنُبِينَ‎ teẕnibīne veya teẕnübīne	تَذْنِبُ‎ veya تَذْنُبُ‎ teẕnibü veya teẕnübü			تَذْنِبَانِ‎ veya تَذْنُبَانِ‎ teẕnibāni veya teẕnübāni			تَذْنِبْنَ‎ veya تَذْنُبْنَ‎ teẕnibne veya teẕnübne	يَذْنِبْنَ‎ veya يَذْنُبْنَ‎ yeẕnibne veya yeẕnübne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَذْنِبَ‎ veya أَذْنُبَ‎ ʾeẕnibe veya ʾeẕnübe	تَذْنِبَ‎ veya تَذْنُبَ‎ teẕnibe veya teẕnübe	يَذْنِبَ‎ veya يَذْنُبَ‎ yeẕnibe veya yeẕnübe		تَذْنِبَا‎ veya تَذْنُبَا‎ teẕnibā veya teẕnübā	يَذْنِبَا‎ veya يَذْنُبَا‎ yeẕnibā veya yeẕnübā		نَذْنِبَ‎ veya نَذْنُبَ‎ neẕnibe veya neẕnübe	تَذْنِبُوا‎ veya تَذْنُبُوا‎ teẕnibū veya teẕnübū	يَذْنِبُوا‎ veya يَذْنُبُوا‎ yeẕnibū veya yeẕnübū
	dişil		تَذْنِبِي‎ veya تَذْنُبِي‎ teẕnibī veya teẕnübī	تَذْنِبَ‎ veya تَذْنُبَ‎ teẕnibe veya teẕnübe			تَذْنِبَا‎ veya تَذْنُبَا‎ teẕnibā veya teẕnübā			تَذْنِبْنَ‎ veya تَذْنُبْنَ‎ teẕnibne veya teẕnübne	يَذْنِبْنَ‎ veya يَذْنُبْنَ‎ yeẕnibne veya yeẕnübne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَذْنِبْ‎ veya أَذْنُبْ‎ ʾeẕnib veya ʾeẕnüb	تَذْنِبْ‎ veya تَذْنُبْ‎ teẕnib veya teẕnüb	يَذْنِبْ‎ veya يَذْنُبْ‎ yeẕnib veya yeẕnüb		تَذْنِبَا‎ veya تَذْنُبَا‎ teẕnibā veya teẕnübā	يَذْنِبَا‎ veya يَذْنُبَا‎ yeẕnibā veya yeẕnübā		نَذْنِبْ‎ veya نَذْنُبْ‎ neẕnib veya neẕnüb	تَذْنِبُوا‎ veya تَذْنُبُوا‎ teẕnibū veya teẕnübū	يَذْنِبُوا‎ veya يَذْنُبُوا‎ yeẕnibū veya yeẕnübū
	dişil		تَذْنِبِي‎ veya تَذْنُبِي‎ teẕnibī veya teẕnübī	تَذْنِبْ‎ veya تَذْنُبْ‎ teẕnib veya teẕnüb			تَذْنِبَا‎ veya تَذْنُبَا‎ teẕnibā veya teẕnübā			تَذْنِبْنَ‎ veya تَذْنُبْنَ‎ teẕnibne veya teẕnübne	يَذْنِبْنَ‎ veya يَذْنُبْنَ‎ yeẕnibne veya yeẕnübne
emir الْأَمْر	eril		اِذْنِبْ‎ veya اُذْنُبْ‎ iẕnib veya uẕnüb			اِذْنِبَا‎ veya اُذْنُبَا‎ iẕnibā veya uẕnübā				اِذْنِبُوا‎ veya اُذْنُبُوا‎ iẕnibū veya uẕnübū
	dişil		اِذْنِبِي‎ veya اُذْنُبِي‎ iẕnibī veya uẕnübī							اِذْنِبْنَ‎ veya اُذْنُبْنَ‎ iẕnibne veya uẕnübne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذُنِبْتُ‎ ẕünibtü	ذُنِبْتَ‎ ẕünibte	ذُنِبَ ẕünibe		ذُنِبْتُمَا‎ ẕünibtümā	ذُنِبَا‎ ẕünibā		ذُنِبْنَا‎ ẕünibnā	ذُنِبْتُمْ‎ ẕünibtüm	ذُنِبُوا‎ ẕünibū
	dişil		ذُنِبْتِ‎ ẕünibti	ذُنِبَتْ‎ ẕünibet			ذُنِبَتَا‎ ẕünibetā			ذُنِبْتُنَّ‎ ẕünibtünne	ذُنِبْنَ‎ ẕünibne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُذْنَبُ‎ ʾüẕnebü	تُذْنَبُ‎ tüẕnebü	يُذْنَبُ‎ yüẕnebü		تُذْنَبَانِ‎ tüẕnebāni	يُذْنَبَانِ‎ yüẕnebāni		نُذْنَبُ‎ nüẕnebü	تُذْنَبُونَ‎ tüẕnebūne	يُذْنَبُونَ‎ yüẕnebūne
	dişil		تُذْنَبِينَ‎ tüẕnebīne	تُذْنَبُ‎ tüẕnebü			تُذْنَبَانِ‎ tüẕnebāni			تُذْنَبْنَ‎ tüẕnebne	يُذْنَبْنَ‎ yüẕnebne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُذْنَبَ‎ ʾüẕnebe	تُذْنَبَ‎ tüẕnebe	يُذْنَبَ‎ yüẕnebe		تُذْنَبَا‎ tüẕnebā	يُذْنَبَا‎ yüẕnebā		نُذْنَبَ‎ nüẕnebe	تُذْنَبُوا‎ tüẕnebū	يُذْنَبُوا‎ yüẕnebū
	dişil		تُذْنَبِي‎ tüẕnebī	تُذْنَبَ‎ tüẕnebe			تُذْنَبَا‎ tüẕnebā			تُذْنَبْنَ‎ tüẕnebne	يُذْنَبْنَ‎ yüẕnebne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُذْنَبْ‎ ʾüẕneb	تُذْنَبْ‎ tüẕneb	يُذْنَبْ‎ yüẕneb		تُذْنَبَا‎ tüẕnebā	يُذْنَبَا‎ yüẕnebā		نُذْنَبْ‎ nüẕneb	تُذْنَبُوا‎ tüẕnebū	يُذْنَبُوا‎ yüẕnebū
	dişil		تُذْنَبِي‎ tüẕnebī	تُذْنَبْ‎ tüẕneb			تُذْنَبَا‎ tüẕnebā			تُذْنَبْنَ‎ tüẕnebne	يُذْنَبْنَ‎ yüẕnebne

Söyleniş 3

• IPA^(anahtar): /ða.nab/

Eylem

ذَنَّبَ (ẕennebe) II, geniş zaman يُذَنِّبُ‎‎ (yüẕennibü)

1. bir kuyruk takmak, birşeye başlangıç sağlamak

Çekimleme

ذَنَّبَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَذْنِيب‎ teẕnīb
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُذَنِّب‎ müẕennib
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُذَنَّب‎ müẕenneb
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذَنَّبْتُ‎ ẕennebtü	ذَنَّبْتَ‎ ẕennebte	ذَنَّبَ ẕennebe		ذَنَّبْتُمَا‎ ẕennebtümā	ذَنَّبَا‎ ẕennebā		ذَنَّبْنَا‎ ẕennebnā	ذَنَّبْتُمْ‎ ẕennebtüm	ذَنَّبُوا‎ ẕennebū
	dişil		ذَنَّبْتِ‎ ẕennebti	ذَنَّبَتْ‎ ẕennebet			ذَنَّبَتَا‎ ẕennebetā			ذَنَّبْتُنَّ‎ ẕennebtünne	ذَنَّبْنَ‎ ẕennebne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُذَنِّبُ‎ ʾüẕennibü	تُذَنِّبُ‎ tüẕennibü	يُذَنِّبُ‎ yüẕennibü		تُذَنِّبَانِ‎ tüẕennibāni	يُذَنِّبَانِ‎ yüẕennibāni		نُذَنِّبُ‎ nüẕennibü	تُذَنِّبُونَ‎ tüẕennibūne	يُذَنِّبُونَ‎ yüẕennibūne
	dişil		تُذَنِّبِينَ‎ tüẕennibīne	تُذَنِّبُ‎ tüẕennibü			تُذَنِّبَانِ‎ tüẕennibāni			تُذَنِّبْنَ‎ tüẕennibne	يُذَنِّبْنَ‎ yüẕennibne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُذَنِّبَ‎ ʾüẕennibe	تُذَنِّبَ‎ tüẕennibe	يُذَنِّبَ‎ yüẕennibe		تُذَنِّبَا‎ tüẕennibā	يُذَنِّبَا‎ yüẕennibā		نُذَنِّبَ‎ nüẕennibe	تُذَنِّبُوا‎ tüẕennibū	يُذَنِّبُوا‎ yüẕennibū
	dişil		تُذَنِّبِي‎ tüẕennibī	تُذَنِّبَ‎ tüẕennibe			تُذَنِّبَا‎ tüẕennibā			تُذَنِّبْنَ‎ tüẕennibne	يُذَنِّبْنَ‎ yüẕennibne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُذَنِّبْ‎ ʾüẕennib	تُذَنِّبْ‎ tüẕennib	يُذَنِّبْ‎ yüẕennib		تُذَنِّبَا‎ tüẕennibā	يُذَنِّبَا‎ yüẕennibā		نُذَنِّبْ‎ nüẕennib	تُذَنِّبُوا‎ tüẕennibū	يُذَنِّبُوا‎ yüẕennibū
	dişil		تُذَنِّبِي‎ tüẕennibī	تُذَنِّبْ‎ tüẕennib			تُذَنِّبَا‎ tüẕennibā			تُذَنِّبْنَ‎ tüẕennibne	يُذَنِّبْنَ‎ yüẕennibne
emir الْأَمْر	eril		ذَنِّبْ ẕennib			ذَنِّبَا‎ ẕennibā				ذَنِّبُوا‎ ẕennibū
	dişil		ذَنِّبِي‎ ẕennibī							ذَنِّبْنَ‎ ẕennibne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ذُنِّبْتُ‎ ẕünnibtü	ذُنِّبْتَ‎ ẕünnibte	ذُنِّبَ ẕünnibe		ذُنِّبْتُمَا‎ ẕünnibtümā	ذُنِّبَا‎ ẕünnibā		ذُنِّبْنَا‎ ẕünnibnā	ذُنِّبْتُمْ‎ ẕünnibtüm	ذُنِّبُوا‎ ẕünnibū
	dişil		ذُنِّبْتِ‎ ẕünnibti	ذُنِّبَتْ‎ ẕünnibet			ذُنِّبَتَا‎ ẕünnibetā			ذُنِّبْتُنَّ‎ ẕünnibtünne	ذُنِّبْنَ‎ ẕünnibne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُذَنَّبُ‎ ʾüẕennebü	تُذَنَّبُ‎ tüẕennebü	يُذَنَّبُ‎ yüẕennebü		تُذَنَّبَانِ‎ tüẕennebāni	يُذَنَّبَانِ‎ yüẕennebāni		نُذَنَّبُ‎ nüẕennebü	تُذَنَّبُونَ‎ tüẕennebūne	يُذَنَّبُونَ‎ yüẕennebūne
	dişil		تُذَنَّبِينَ‎ tüẕennebīne	تُذَنَّبُ‎ tüẕennebü			تُذَنَّبَانِ‎ tüẕennebāni			تُذَنَّبْنَ‎ tüẕennebne	يُذَنَّبْنَ‎ yüẕennebne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُذَنَّبَ‎ ʾüẕennebe	تُذَنَّبَ‎ tüẕennebe	يُذَنَّبَ‎ yüẕennebe		تُذَنَّبَا‎ tüẕennebā	يُذَنَّبَا‎ yüẕennebā		نُذَنَّبَ‎ nüẕennebe	تُذَنَّبُوا‎ tüẕennebū	يُذَنَّبُوا‎ yüẕennebū
	dişil		تُذَنَّبِي‎ tüẕennebī	تُذَنَّبَ‎ tüẕennebe			تُذَنَّبَا‎ tüẕennebā			تُذَنَّبْنَ‎ tüẕennebne	يُذَنَّبْنَ‎ yüẕennebne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُذَنَّبْ‎ ʾüẕenneb	تُذَنَّبْ‎ tüẕenneb	يُذَنَّبْ‎ yüẕenneb		تُذَنَّبَا‎ tüẕennebā	يُذَنَّبَا‎ yüẕennebā		نُذَنَّبْ‎ nüẕenneb	تُذَنَّبُوا‎ tüẕennebū	يُذَنَّبُوا‎ yüẕennebū
	dişil		تُذَنَّبِي‎ tüẕennebī	تُذَنَّبْ‎ tüẕenneb			تُذَنَّبَا‎ tüẕennebā			تُذَنَّبْنَ‎ tüẕennebne	يُذَنَّبْنَ‎ yüẕennebne

Söyleniş 4

• IPA^(anahtar): /ða.nab/

Ad

ذَنْب (ẕenb) e (çoğul ذُنُوب‎ (ẕünūb))

1. (hukuk, İslâm) günah

   M.S. 609–632, Kur'an, 3:193
   رَبَّنَا فَٱغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ – "Rabbimiz! Biz, 'Rabbinize iman edin' diye imana çağıran bir davetçi işittik, hemen iman ettik. Rabbimiz! Günahlarımızı bağışla, kötülüklerimizi ört, bizleri sana ermiş kullarınla beraber yanına al".

   M.S. 609–632, Kur'an, 48:1-3
   إِنَّا فَتَحۡنَا لَكَ فَتۡحࣰا مُّبِینࣰا. ٢. لِّیَغۡفِرَ لَكَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنۢبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَیُتِمَّ نِعۡمَتَهُۥ عَلَیۡكَ وَیَهۡدِیَكَ صِرَٰ⁠طࣰا مُّسۡتَقِیمࣰا. ٣. وَیَنصُرَكَ ٱللَّهُ نَصۡرًا عَزِیزًا. – Doğrusu sana apaçık bir fetih verdik. 2. Böylece Allah geçmiş ve gelecek günahını bağışlar, sana olan nimetini tamamlar ve seni doğru yola iletir 3. Ve sana Allah şanlı bir zaferle yardım eder.

   M.S. 609–632, Kur'an, 81:8-9
   .وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُودَةُ سُئِلَتۡ. بِأَيِّ ذَنۢبࣲ قُتِلَتۡ. – Diri diri toprağa gömülen kıza "Hangi günahtan dolayı öldürüldü?" diye sorulduğunda.

2. (hukuk, İslâm) suç

   M.S. 609–632, Kur'an, 26:14
   إِنَّا فَتَحۡنَا لَكَ فَتۡحࣰا مُّبِینࣰا. ٢. لِّیَغۡفِرَ لَكَ ٱللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ١٤. وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ – Şöyle seslendi: "Ya Rab! Doğrusu korkarım ki beni yalancı sayarlar. 13. Ve göğsüm daralır, dilim dönmez, onun için Harun'a da elçilik ver. 14. Hem onların bana isnad ettikleri bir suç var. Ondan dolayı korkarım ki, hemen beni öldürürler."

Çekimleme

ذَنْب (ẕenb) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ذَنْب ẕenb	الذَّنْب‎ eẕ-ẕenb	ذَنْب ẕenb
yalın	ذَنْبٌ ẕenbün	الذَّنْبُ‎ eẕ-ẕenbü	ذَنْبُ ẕenbü
belirtme	ذَنْبًا‎ ẕenben	الذَّنْبَ‎ eẕ-ẕenbe	ذَنْبَ ẕenbe
tamlayan	ذَنْبٍ ẕenbin	الذَّنْبِ‎ eẕ-ẕenbi	ذَنْبِ ẕenbi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ذَنْبَيْن‎ ẕenbeyn	الذَّنْبَيْن‎ eẕ-ẕenbeyn	ذَنْبَيْ‎ ẕenbey
yalın	ذَنْبَانِ‎ ẕenbāni	الذَّنْبَانِ‎ eẕ-ẕenbāni	ذَنْبَا‎ ẕenbā
belirtme	ذَنْبَيْنِ‎ ẕenbeyni	الذَّنْبَيْنِ‎ eẕ-ẕenbeyni	ذَنْبَيْ‎ ẕenbey
tamlayan	ذَنْبَيْنِ‎ ẕenbeyni	الذَّنْبَيْنِ‎ eẕ-ẕenbeyni	ذَنْبَيْ‎ ẕenbey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ذُنُوب‎ ẕünūb	الذُّنُوب‎ eẕ-ẕünūb	ذُنُوب‎ ẕünūb
yalın	ذُنُوبٌ‎ ẕünūbün	الذُّنُوبُ‎ eẕ-ẕünūbü	ذُنُوبُ‎ ẕünūbü
belirtme	ذُنُوبًا‎ ẕünūben	الذُّنُوبَ‎ eẕ-ẕünūbe	ذُنُوبَ‎ ẕünūbe
tamlayan	ذُنُوبٍ‎ ẕünūbin	الذُّنُوبِ‎ eẕ-ẕünūbi	ذُنُوبِ‎ ẕünūbi

Türetilmiş kavramlar

• عُذْرٌ أَقْبَحُ مِنْ ذَنْبٍ‎ (ʿuẕrun ʾaḳbaḥu min ẕenbin)

Türevleri

• Svahili: dhambi

Kaynakça

• Şablon:kaynak-Almaany
• Şablon:kaynak-Freytag

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça ذَنْب‎ (ẕenb) sözcüğünden nakledildi.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈzenb/

Ad

ذنب (plural‌ veya ذنوب)

1. (din, hukuk)günah, suç

   eş anlamlıları: صوچ‎, کناه‎