-gâh

Ayrıca bakınız: gah, gâh

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ـكاه‎ (-ǵah), o da ـگاه‎ (-gâh).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈɟah/
• Heceleme: -gâh

Bağlaç

-gâh

1. yer mânâsında bir son ek

Türetilmiş kavramlar

• Agâh, âgâh-ân, güzergâh, ibadetgâh, ikametgâh, karargâh, namazgâh, nişangâh, ordugâh, tezgâh