mana
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi معنا, معنی, Arapça مَعْنَى (maʿnā). Fakat bu kelime Hint-Avrupa dillerinden gelmekte olduğu söylenir: Almanca meinen, Danca mene, İsveççe mena.
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
mana (belirtme hâli manayı, çoğulu manalar) , sahiplik şekli mana -sı
- bâzı bitkilerde, hayvanlarda, insanlarda ve tabiat unsurlarında alışılmışın dışında birtakım belirtiler ve fonksiyonlarla kendini gösteren dinî, esrarengiz ve büyüleyici güç
- (felsefe) kelimeden, sözden, davranış veya vâkıadan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı cisim veya fikir
- Ne Hak buyruğun tutarsın ne kul sözün işitirsin. Hiç bilmezsin mana nedir, ne dilde çağırmak gerek. — Yunus Emre
- (halk ağzı) zaman
- (mimarlık) ağaç kazık
Çekimleme değiştir
mana adının çekimi
Eş anlamlılar değiştir
- (felsefe): anlam
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
mânâ
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "mana" maddesi
Çağatayca değiştir
Ad değiştir
- yol başına dikilen nişan taşı
Lazca değiştir
Ad değiştir
mana