Ayrıca bakınız: zahn, zähn
 
(anatomi): vordere Zähne des menschlichen Gebisses
(anatomi, teknik): Eski Yüksek Almanca zan; zand; zant[1][2]

Söyleniş

değiştir

Zahn e (tamlayan hâli Zahnes veya Zahns, çoğulu Zähne, küçültme Zähnchen n veya Zähnlein n)

  1. (anatomi) diş
    eş anlamlısı: Beißerchen (ender)
    Der Zahnarzt entfernte ihr drei Zähne. — Diş hekimi dişlerinden üçünü çıkardı.
    Das Kleinkind bekommt seine ersten Zähne. — Yürümeye başlayan çocuğun ilk dişleri çıkıyor.
    Zähne sind ein Teil des Gebisses. — Dişler diş dizisinin bir parçasıdır.
    Jemand hat ihm einen Zahn ausgeschlagen. — Birisi dişini kırdı.
  2. (teknik) diş
    Pass auf, dass der Säge kein Zahn abbricht! — Testerenin dişini kırmamaya dikkat et!
    eş anlamlıları: Spitze, Zacke, Zinke
    1. (teknik) dişlinin dişi
    Der Zahnkranz besteht aus 30 Zähnen. — Halka dişlisi 30 dişten meydana gelir.
    1. (teknik) testere bıçağının dişi
    Das Sägeblatt hat geschränkte Zähne. — Testere bıçağının sağa sola meylettirilmiş dişleri vardır.
  3. (gelişigüzel) yüksek hızla hareket
    eş anlamlıları: Affentempo, Affenzahn, Karacho, Rasanz, Speed
    Der hat heute mal wieder einen Zahn drauf! — Bugün aşırı hızlı gidiyor!

Üst kavramlar

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Deyimler

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. Althochdeutsches Wörterbuch, Z
  2. Jacob Grimm, Wilhelm Grimm: „Deutsches Wörterbuch“ (Almanca sözlük), 16 cilt. Leipzig, 1854–1961, kelime: „Zahn

Ek okumalar

değiştir
  • (anatomi): Almanca Vikipedi'de Zahn
  • (teknik): Almanca Vikipedi'de Zahnung
  • (teknik: dişlinin dişi): Almanca Vikipedi'de Zahnrad