diş

Ayrıca bakınız: dış

Türkçe

Söyleniş

دیش‎

Heceleme

diş

Köken

Eski Türkçe

Ad

diş (belirtme hâli dişi, çoğulu dişler) -şi

diş hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (anatomi) çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri
2. çark, testere, tarak gibi çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
3. sarımsak dilimi, karanfil v.s.'de dişe benzetilen tane
4. bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm
5. (hayvan bilimi) omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar

Deyimler

diş diş, dişe diş

Alt kavramlar

• (anatomi): azı dişi, kesici diş, köpek dişi, süt dişi

Atasözleri

Baba koruk yer, oğlunun dişi kamaşır

Dede koruk yer, torununun dişi kamaşır

İşten artmaz, dişten artar

Neler yedi bu diş ne altın oldu nede gümüş

Deyimler

• (anatomi): diş geçirememek, diş göstermek, canını dişine katmak, dişini sıkmak, Dişine göre olmak, Dişe diş mücadele etmek,Dişe dokunur bişey yapmak/yapmamak,

Türetilmiş kavramlar

• dişçe, dişçi, dişçik, dişken, dişle, dişli, dişse, dişsi, dişsiz

Çeviriler

çene kemiklerinin üstüne dizili

• Afrikanca: tand (af)
• Almanca: Zahn (de) e
• Arnavutça: dhëmb (sq)
• Arapça: سِنّ‎ (ar) d (sinn)
• Aymaraca: laka ch'aka (ay)
• Azerice: diş (az)
• Beyaz Rusça: зуб (be) (zub)
• Bretonca: dant (br)
• Bulgarca: зъб (bg) (zǎb)
• Çekçe: zub (cs)
• Çince:

  Mandarin dili: 牙 (zh) (yá), 齒 (zh), 齿 (zh) (chǐ), 牙齒 (zh), 牙齿 (zh) (yáchǐ)

• Danca: tand (da) g
• Esperanto dili: dento (eo)
• Estonca: hammas (et)
• Farsça: دندان‎ (fa) (dandân)
• Felemenkçe: tand (nl)
• Fince: hammas (fi)
• Fransızca: dent (fr)
• Gagavuzca: diş (gag)
• Galce: dant (cy)
• Galiçyaca: dente (gl)
• Gucaratça: દાંત (gu) (dā̃t)
• Gürcüce: კბილი (ka) (ḳbili)
• Hintçe: दांत (hi) (dānt), दन्त (hi) (dant)
• İbranice: שן‎ (he)
• İngilizce: tooth (en)
• İrlandaca: fiacail (ga)
• İspanyolca: diente (es)
• İsveççe: tand (sv) g
• İtalyanca: dente (it)
• Japonca: 歯 (ja) (は, ha)
• Karaçay Balkarcası: tiş (krc)
• Katalanca: dent (ca)
• Kırım Tatarcası: tiş (crh)
• Kmer dili: ធ្មេញ (km) (thménh)
• Korece: 이 (ko) (i)
• Kürtçe: diran (ku)
• Latince: dens (la)
• Lehçe: ząb (pl) e
• Litvanca: dantis (lt)
• Macarca: fog (hu)
• Magindanao dili: ngipen
• Maranao dili: ngipen
• Marathi dili: दांत (mr) (dānt)
• Malayca: gigi (ms)
• Mari dili: пӱй (mhr) (püj)
• Moğolca: шүд (mn) (şüd)
• Norveççe tann (no)
• Özbekçe: tish (uz)
• Portekizce: dente (pt)
• Rumence: dinte (ro)
• Rusça: зуб (ru) (zub)
• Sırp-Hırvatça: зуб (sh), zub (sh)
• Slovakça: zub (sk)
• Slovence: zob (sl)
• Somalice: ilik (so)
• Tayca: ฟัน (th) (fan)
• Tatarca: teş (tt)
• Ternate dili: ingi
• Türkmence: diiş (tk), diş (tk)
• Ukraynaca: зуб (uk) (zub)
• Uygurca: چىش‎ (ug) (çiş), chish (ug)
• Vepsice: hambaz (vep)
• Yahudi İspanyolcası: diente (lad)
• Yunanca: δόντι (el) n (dónti)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "diş" maddesi

Azerice

Ad

diş

1. (anatomi) diş

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe tiş

Ad

diş

1. (anatomi) diş

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Ad

diş

1. (anatomi) diş