bekârsız

Türkçe

Köken

bekâr + -sız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /be.kʲaɾ.ˈsɯz/
• Heceleme: be‧kâr‧sız

Ön ad

bekârsız (karşılaştırma daha bekârsız, üstünlük en bekârsız)

1. (bir yerde) bekâr olmadığı hâlde

Zıt anlamlılar

• bekârlı