beyan

Türkçe

Heceleme

Heceleme: be‧yan

Köken

Arapça بَيَانٌ‎ (beja:n(un))

Ad

beyan (belirtme hâli beyanı, çoğulu beyanlar) -nı

1. bildirme
2. (edebiyat) bir eserde, düşüncelerin, duyguların, hayallerin doğuş ve değerlerini, bunların anlatımında tutulacak yolları konu edinen bir edebiyat bilimi dalı

Deyimler

beyan etmek

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: إعلان‎ (ar)
• Fince: tiedottaminen (fi), ilmoittaminen (fi)
• Kürtçe: beyan (ku)
• Macarca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Tatarca: bäyan (tt)
• Yunanca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "beyan" maddesi

Çağatayca

Ad

1. devayi, şirin boyan dahi derler
2. asıl süs

Kürtçe

Ad

beyan

1. bildirme, beyan, tebliğ, ilan