Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle

Köken 1

düzenle
Osmanlı Türkçesi اثر, Arapça اَثَر (as̱ar).

eser (belirtme hâli eseri, çoğulu eserler)

  1. emek sonucu ortaya konan ürün
    Boğaziçi doğrudan doğruya Türklerin eseridir. Y. K. Beyatlı
  2. im, işaret, iz
    Yüzünde biraz önceki elemden, kızgınlıktan, çaresizlikten eser yoktu. A. Kulin
  3. soyut kavramlarda belirti
    Acaba, bir yolunu bulup bir talih eseri olarak gidemez miydik? A. Erhat
  4. (edebiyat) kitap, yayın
    eş anlamlısı: yapıt
    Bütün özlediğim eserlerle bir kütüphane yapabilsem artık yapılacak bir iş kalmayacak. H. Z. Uşaklıgil

Çekimleme

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

eser

  1. esmek (eylem) sözcüğünün bildirme kipi geniş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi
    zıt anlamlısı: esmez

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Türkmence

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • Heceleme: e‧ser

eser

  1. eser
  2. (politika) sosyalist devrimci

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.