bitmemiş

Türkçe

Köken

bit + -me + -miş

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈbit.me.ˈmiʃ/
• Heceleme: bit‧me‧miş

Eylem

bitmemiş

1. bitmek fiilinin bildirme kipi öğrenilen geçmiş zaman 3. tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• bitmiş