fidan

Türkçe

Köken

Pontus Rumcası

Ad

fidan (belirtme hâli fidanı, çoğulu fidanlar)

1. (bitki anatomisi) yeni yetişen ağaç veya ağaççık

   Elma fidanı

2. başka bir yere dikilmek için bulunduğu yerden çıkarılan taze ağaç

   Evlendiklerinin haftası, oraya iki gül fidanı dikmişlerdi - P. Safa

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: fidan (az)
• Fince: vesa (fi)
• Türkmence: nahal (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "fidan" maddesi

Gagavuzca

Köken

Yunanca phyton

Ad

fidan

1. ağaç

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki