hariç

Türkçe

Heceleme

Heceleme: ha‧riç

Köken

Arapça

Ad

hariç (belirtme hâli harici, çoğulu hariçler) -ci

1. dış, dışarı

   Bu kitapların haricinde herhangi bir menfaat ummak, seraptan su ummak gibi olur. - Necip Fazıl Kısakürek

2. (toplum) yabancı ülke, dışarı

   On yıl hariçte kalmış.

Karşıt anlamlılar

• dahil

Sözcük birliktelikleri

• hariç olma, hariçten gazel atmak, hariçten gazel okumak
• hariciye vekâleti, hariciye vekili

Türetilmiş kavramlar

• haricî, hariçken, hariçle, hariçli, hariçse, hariçsiz
• hariciye

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Draußen (de) n
• Arapça: خَارِجٌ‎ (ar) e (xa:rid͡ʒ(un))
• Fince: ulkopuoli (fi), ulkovalta (fi), ulkomaa (fi)
• İngilizce: exterior (en), outside (en), foreign countries (en), places abroad (en)
• Kırgızca: sırt (ky), tış (ky), сырт (ky) (sırt), тыш (ky) (tış)
• Rusça: наружно (ru) (narujno)

Belirteç

hariç

1. dışta kalmak üzere, dışında sayılmak üzere, müstesna

   Dişçi koltuğu hariç, kim bir koltuğa oturursa kendini bir şey zanneder. - B. Felek

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hariç" maddesi