dış
Türkçe Değiştir
Ad Değiştir
dış (belirtme hâli dışı, çoğulu dışlar) -ını
- herhangi bir cisim veya alanın sınırları içinde bulunmayan yer, hariç, iç karşıtı
- Hafta sonunda şehrin dışına çıkıyoruz. - A. Haşim
- bir konunun kapsamına girmeyen şey
- görülen, içte bulunmayan yüzey
- Bardağın dışı kirli.
- bir kişinin görünüşü, durum ve davranışları
- bireyin ötesinde bir varlığı olan
- Dış dünya.
- (sinema, televizyon) açık havada geçen sahneleri içine alan çekim
- (spor) bazı top oyunlarında karşı takım oyuncularının vuruşuyla topun kalenin bulunduğu taraftan dışarı çıkması, aut
Çekimleme Değiştir
dış adının çekimi
Deyimler Değiştir
Çeviriler Değiştir
çeviriler
Ön ad Değiştir
dış (karşılaştırma daha dış, üstünlük en dış)
- somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha uzak olan
- Bayram vali konağının dış kapısında, ellerini yine önünde kavuşturmuş taş gibi dimdik duruyordu. - A. Kulin
- yabancı ülkelerle ilgili
- Dış siyaset. Dış ilişkiler.
Çeviriler Değiştir
çeviriler
Kaynakça Değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "dış" maddesi
Azerice Değiştir
Ad Değiştir
dış
- [1] dış
Gagavuzca Değiştir
Ad Değiştir
dış
- [1] diş
Köken Değiştir
- [1] Eski Türkçe tash
Kaynakça Değiştir
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki