Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi حقوقجو(hukuk + -çu).

Söyleniş değiştir

  • IPA(anahtar): /hu.cuc.ˈt͡ʃu/
  • Heceleme: huk‧uk‧çu

değiştir

hukukçu (belirtme hâli hukukçuyu, çoğulu hukukçular), sahiplik şekli hukukçu -su

  1. (hukuk, meslekler) hukuku meslek edinen, hukukla uğraşan kimse
    eş anlamlısı: tüzeci (çok ender)
    Görsün bir hukukçuyu başından savmak kolay mı imiş! — M. Ş. Esendal

Çekimleme değiştir

Üst kavramlar değiştir

Alt kavramlar değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir