Türkçe

değiştir
Osmanlı Türkçesi حقوقجو(hukuk + -çu).

Söyleniş

değiştir
  • IPA(anahtar): /hu.cuc.ˈt͡ʃu/
  • Heceleme: huk‧uk‧çu

hukukçu (belirtme hâli hukukçunu, çoğulu hukukçular), sahiplik şekli hukukçu -su

  1. (hukuk, meslekler) hukuku meslek edinen, hukukla uğraşan kimse
    eş anlamlısı: tüzeci (çok ender)
    Görsün bir hukukçuyu başından savmak kolay mı imiş! — M. Ş. Esendal

Çekimleme

değiştir

Üst kavramlar

değiştir

Alt kavramlar

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Ek okumalar

değiştir