ilimsiz

Türkçe

Köken

ilim + -siz

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /i.ɫim.ˈsiz/
• Heceleme: i‧lim‧siz

Ön ad

ilimsiz (karşılaştırma daha ilimsiz, üstünlük en ilimsiz)

1. ilim olmadığı hâlde

   "… Ve ilimsizdir! Ve fikirsizdir! Ve esersizdir! … — N. F. Kısakürek

Eş anlamlılar

• bilimsiz

Zıt anlamlılar

• ilimli

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ilimsiz" maddesi