imtiyazlı

Türkçe

Köken

imtiyaz + -lı

Söyleniş

• Heceleme: im‧ti‧yaz‧lı

Ön ad

imtiyazlı (karşılaştırma daha imtiyazlı, üstünlük en imtiyazlı)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
imtiyazlı	daha imtiyazlı	en imtiyazlı

1. İmtiyazı olan, imtiyaz tanınan

   Türklerin arasında eskiden de, şimdi de imtiyazlı bir sınıf yoktur. - Ö. Seyfettin

Eş anlamlılar

• ayrıcalıklı

Karşıt anlamlılar

• imtiyazsız

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "imtiyazlı" maddesi

Azerice

Ön ad

imtiyazlı

[1] muaf