irdeleme

Türkçe

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /iɾ.de.ˈɫe.me/
• (isim): IPA^(anahtar): /iɾ.de.ɫe.ˈme/
• Heceleme: ir‧de‧le‧me

Ad

irdeleme (belirtme hâli irdelemeyi, çoğulu irdelemeler), sahiplik şekli irdeleme -si

1. irdelemek işi

Çekimleme

irdeleme adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		irdeleme	irdelemeler
belirtme		irdelemeyi	irdelemeleri
yönelme		irdelemeye	irdelemelere
bulunma		irdelemede	irdelemelerde
ayrılma		irdelemeden	irdelemelerden
tamlayan		irdelemenin	irdelemelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	irdelemem	irdelemelerim
	belirtme	irdelememi	irdelemelerimi
	yönelme	irdelememe	irdelemelerime
	bulunma	irdelememde	irdelemelerimde
	ayrılma	irdelememden	irdelemelerimden
	tamlayan	irdelememin	irdelemelerimin
2. tekil	yalın	irdelemen	irdelemelerin
	belirtme	irdelemeni	irdelemelerini
	yönelme	irdelemene	irdelemelerine
	bulunma	irdelemende	irdelemelerinde
	ayrılma	irdelemenden	irdelemelerinden
	tamlayan	irdelemenin	irdelemelerinin
3. tekil	yalın	irdelemesi	irdelemeleri
	belirtme	irdelemesini	irdelemelerini
	yönelme	irdelemesine	irdelemelerine
	bulunma	irdelemesinde	irdelemelerinde
	ayrılma	irdelemesinden	irdelemelerinden
	tamlayan	irdelemesinin	irdelemelerinin
1. çoğul	yalın	irdelememiz	irdelemelerimiz
	belirtme	irdelememizi	irdelemelerimizi
	yönelme	irdelememize	irdelemelerimize
	bulunma	irdelememizde	irdelemelerimizde
	ayrılma	irdelememizden	irdelemelerimizden
	tamlayan	irdelememizin	irdelemelerimizin
2. çoğul	yalın	irdelemeniz	irdelemeleriniz
	belirtme	irdelemenizi	irdelemelerinizi
	yönelme	irdelemenize	irdelemelerinize
	bulunma	irdelemenizde	irdelemelerinizde
	ayrılma	irdelemenizden	irdelemelerinizden
	tamlayan	irdelemenizin	irdelemelerinizin
3. çoğul	yalın	irdelemesi	irdelemeleri
	belirtme	irdelemesini	irdelemelerini
	yönelme	irdelemesine	irdelemelerine
	bulunma	irdelemesinde	irdelemelerinde
	ayrılma	irdelemesinden	irdelemelerinden
	tamlayan	irdelemesinin	irdelemelerinin

Eş anlamlılar

• araştırma, tetkik ve tetebbu etme, mütalaa etme

Zıt anlamlılar

• irdelememe

Türetilmiş kavramlar

• irdelemek, irdelenme, irdeletme, irdeleyebilme, irdeleyiverme

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "irdeleme" maddesi

Eylem

irdeleme

1. irdelemek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• irdele