kâgir

Türkçe

Köken

Farsça کارگیر‎‎, o da Ermenice քարուկիր (kʿarukir).

Söyleniş

• Heceleme: kâ‧gir

Ön ad

kâgir (karşılaştırma daha kâgir, üstünlük en kâgir)

1. (mimarlık) Taş, tuğla, kerpiç v.s. toprak malzemeden yapılmış olan (yapı).

   "Kâgir ev."

Eş anlamlılar

• kârgir

Alt kavramlar

• yarı kâgir

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kâgir" maddesi