külhan

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi قولخان‎, Farsça گل‎ + خان‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kyɫ.ˈhɑn]
• Heceleme: kül‧han

Ad

külhan (belirtme hâli külhanı, çoğulu külhanlar)

1. hamamlarda suyun ve diğer bölümlerin ısıtılması için ateş yakılan kısım

Çekimleme

külhan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		külhan	külhanlar
belirtme		külhanı	külhanları
yönelme		külhana	külhanlara
bulunma		külhanda	külhanlarda
ayrılma		külhandan	külhanlardan
tamlayan		külhanın	külhanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	külhanım	külhanlarım
	belirtme	külhanımı	külhanlarımı
	yönelme	külhanıma	külhanlarıma
	bulunma	külhanımda	külhanlarımda
	ayrılma	külhanımdan	külhanlarımdan
	tamlayan	külhanımın	külhanlarımın
2. tekil	yalın	külhanın	külhanların
	belirtme	külhanını	külhanlarını
	yönelme	külhanına	külhanlarına
	bulunma	külhanında	külhanlarında
	ayrılma	külhanından	külhanlarından
	tamlayan	külhanının	külhanlarının
3. tekil	yalın	külhanı	külhanları
	belirtme	külhanını	külhanlarını
	yönelme	külhanına	külhanlarına
	bulunma	külhanında	külhanlarında
	ayrılma	külhanından	külhanlarından
	tamlayan	külhanının	külhanlarının
1. çoğul	yalın	külhanımız	külhanlarımız
	belirtme	külhanımızı	külhanlarımızı
	yönelme	külhanımıza	külhanlarımıza
	bulunma	külhanımızda	külhanlarımızda
	ayrılma	külhanımızdan	külhanlarımızdan
	tamlayan	külhanımızın	külhanlarımızın
2. çoğul	yalın	külhanınız	külhanlarınız
	belirtme	külhanınızı	külhanlarınızı
	yönelme	külhanınıza	külhanlarınıza
	bulunma	külhanınızda	külhanlarınızda
	ayrılma	külhanınızdan	külhanlarınızdan
	tamlayan	külhanınızın	külhanlarınızın
3. çoğul	yalın	külhanı külhanları
	belirtme	külhanını külhanlarını
	yönelme	külhanına külhanlarına
	bulunma	külhanında külhanlarında
	ayrılma	külhanından külhanlarından
	tamlayan	külhanının külhanlarının

Üst kavramlar

• hamam

Türetilmiş kavramlar

• külhanbeyi

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumuna göre "külhan" maddesi