Türkçe

değiştir

Osmanlı Türkçesi قیامت(kıyâmet), Arapça قِيَامَة(ḳiyāme).

Söyleniş

değiştir
IPA(anahtar): /kɯjaːmet/
Heceleme: kı‧ya‧met

kıyamet (belirtme hâli kıyameti, çoğulu kıyametler)

  1. (din) tek tanrılı dinlerin inanışına göre dünyanın sonu ve bütün ölülerin dirilerek mahşerde toplanacağı zaman, hesap günü, kıyamet günü, mahşer günü
  2. gürültülü karışıklık, gürültü patırtı
    • Bağırma, çağırma, kıyamet, polisler Mustafa'yı çalyaka götürürler. - Peyami Safa
  3. büyük felaket, afet

Çekimleme

değiştir

Uğradığı değişimler

değiştir

Benzer sözcükler

değiştir

Sözcük birliktelikleri

değiştir

İlgili Sözcükler

değiştir

Deyimler

değiştir

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Atasözleri

değiştir