karalar

Türkçe

Köken 1

kara + -sı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kɑ.ɾɑ.ˈsɯ]
• Heceleme: ka‧ra‧sı

Ad

karalar

1. karı (ad) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi

Eylem

karalar

1. karalamak fiilinin bildirme kipi geniş zaman 3. tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

• karalamaz

Türetilmiş kavramlar

• karalar karalamaz