kayın-

Ayrıca bakınız: Kayın, kayın

Türkçe

Köken

Moğolca ḳadum.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ca.ˈjɯn/
• Heceleme: ka‧yın

Ad

kayın-

1. (aile) eşinin anne, baba veya kardeşini anlatırken kullanılan ön ek.

Türetilmiş kavramlar

• kaynana, kaynata, kayınbaba, kayınbirader, kayınço, kayınpeder, kayınvalide

Çeviriler

aile

• Azerice: qayın (az)
• Şorca: қазың (qazıñ)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kayın-" maddesi