kazmak

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Eylem

kazmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kazar) -ar

1. herhangi bir araçla toprağı açmak, oymak
2. bu yolla çukur, kuyu, yol vb. oluşturmak

   Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın. Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın. - M. A. Ersoy

3. hakketmek

Deyimler

kuyusunu kazmak, mezarını kazmak

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: graben (de)
• Azerice: qazmaq (az)
• Çekçe: kopat (cs)
• Eski Türkçe: kırlamak‎ (otk) (kırlamak)
• Felemenkçe: graven (nl)
• Fince: kaivaa (fi)
• İngilizce: dig (en), cave (en)
• İspanyolca: cavar (es)
• Şorca: қазарға [qazarğa]

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kazmak" maddesi