kendim

Türkçe

Köken

kendi + -m

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kɛn.ˈdɪm]
• Heceleme: ken‧dim

Adıl

kendim

1. (dönüşlü dönüşlü): Kişinin kendi hakkında konuşurken kullanabildiği bir söz.

   Kendim hakkımda konuşmak istemiyorum.

Ayrıca bakınız

Türkçe dönüşlü zamirler
adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
tekil	kendim	kendin	kendisi
çoğul	kendimiz	kendiniz	kendileri