kimi

Ayrıca bakınız: Kim'i

Türkçe

Köken

kim + -i

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ki.ˈmi/

Heceleme: ki‧mi

Adıl

kimi

1. kim (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

   Kimi duvarlarına renkli taşlar kaktı. Kimi bahçesine ağaç dikti. — L. Tekin

Eş anlamlılar

• bazısı, birtakımı, kimisi

Kelime birliktelikleri

• kimi kimsesi

Çeviriler

bazısı

• Almanca: wen (de)

Ön ad

kimi (karşılaştırma daha kimi, üstünlük en kimi)

1. bazı

   Kimi kez, hikâye yazmanın anlık bir istek olduğunu düşünürüm. — A. Ağaoğlu

Çeviriler

bazı

• Fince: erinäinen (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kimi" maddesi

Atasözleri

bazısı

• Eşeğin kuyruğunu kalabalıkta kesme; kimi uzun der, kimi kısa
• İplik pazarında Fatmacığa kim?
• Katıra 'Baban kim?' demişler, dayım at demiş
• Kimi köprü bulamaz geçmeye, kimi su bulamaz içmeye
• Yalancı kim? İşittiğini söyleyen

Arnavutça

Ad

kimi

1. (doğa bilimi) kimya

Azerice

Adıl

kimi

           kimi

1. kimi

Edat

kimi

1. gibi
2. kadar

Türkmence

Ad

kimi

1. bazısı, kimisi

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.kimi

Lazca

İsim

kimi

1. kimi