koşun

Türkçe

Ad

koşun (belirtme hâli koşunu, çoğulu koşunlar)

1. Asker, yan yana durmuş asker dizisi, saf
2. Yan yana dizilmiş insanların oluşturduğu dizi
3. Koşu, yarış

Köken

1. Moğolca

Söyleniş

IPA^(anahtar): /koˈʃun/, çoğulu IPA^(anahtar): /koʃunˈlaɾ/

Heceleme

Heceleme: ko‧şun

Eylem

koşun

1. koşmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci çoğul şahıs olumlu çekimi

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ˈkoʃun/

Heceleme

Heceleme: ko‧şun

Karşıt anlamlılar

1. koşmayın

Çağatayca

Ad

1. Halk, asker, cemiyet, ordu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "koşun" maddesi
• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.