asker
TürkçeDüzenle
KökenDüzenle
- Osmanlı Türkçesi عسكر, o da Arapça عَسْكَر (ʿaskar) kelimesinden gelmektedir.
SöylenişDüzenle
AdDüzenle
asker (belirtme hâli askeri, çoğulu askerler)
- (askeriye, meslekler) orduda görev yapan erden generale kadar herkes
- Adına ve şimdi gördüğüm şahsiyetine zaten hayran olduğum büyük askerin bu alakası beni heyecana düşürmüştü. - İ. A. Gövsa
- askerlik görevi veya ödevi
- Askerden dönmek.
- er
- Dışarıda kolları kırmızı beyaz işaretli askerlerin taşıdığı boş sedyeler süratle uzaklaşıyor. - N. Hikmet
AçıklamalarDüzenle
- Tarihçi Ahmed Cevdet Paşa'nın hatıratına göre Bosna Valisi iken asker kıyafetlerinin yeşil olmasından dolayı halk ve genç kızlar arasında yeşillim aman şarkısı revaç bulmuştur.
Üst kavramlarDüzenle
Alt kavramlarDüzenle
- denizci, havacı, jandarma, karacı
- atlı (süvari), tankçı, topçu
- er, onbaşı, çavuş
- astsubay, subay
- general
- Mehmetçik, paralı asker
Kelime birliktelikleriDüzenle
asker
Türetilmiş kavramlarDüzenle
ÇevirilerDüzenle
asker
|
Ön adDüzenle
asker (karşılaştırma daha asker, üstünlük en asker)
- topluluk düzenine saygısı olan, disiplinli
- Asker adam.
- yurdunu iyi koruyan, kahraman özelliği taşıyan
- Asker millet.
Türetilmiş kavramlarDüzenle
ÇevirilerDüzenle
asker
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumu: "asker"
Ek okumalarDüzenle
- Vikipedi'de asker
GagavuzcaDüzenle
KökenDüzenle
SöylenişDüzenle
- Heceleme: as‧ker
AdDüzenle
asker
- (askeriye) asker
KaynakçaDüzenle
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki