komple

Türkçe

Köken

Fransızca complet (fr)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kɔmp.lɛ/

Ön ad

komple (karşılaştırma daha komple, üstünlük en komple)

1. dolu
2. Eksiksiz, gerekli her şeyi tamam olan, tam
3. Bütünü aynı şeyden olup bir takım oluşturan
4. Üstün nitelikleri kendinde toplayan, mükemmel

Çeviriler

çeviriler

• İngilizce: complete (en)