kontrolcü

Türkçe

Köken

kontrol + -cü

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kon.ɾoɫ.ˈd͡ʒy/
• Heceleme: kon‧trol‧cü

Ad

kontrolcü (belirtme hâli kontrolcünü, çoğulu kontrolcüler), sahiplik şekli kontrolcü -sü

1. (meslekler) kontrol yapan kimse

   eş anlamlıları: denetçi, kontrolör, murakıp

Çeviriler

kontrôlcü

• Almanca: Kontrolleur (de) e, Kontrolleurin (de) d
• Fince: kontrollööri (fi), valvoja (fi), tarkkailija (fi), tarkastaja (fi)
• İngilizce: controller (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kontrolcü" maddesi