pençe

Ayrıca bakınız: pence

Türkçe

Köken

Farsça pence

Ad

pençe (belirtme hâli pençeyi, çoğulu pençeler)

1. (anatomi) yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları

   Kuş beni görünce korktu, pençesinde yılanla havalandı. - M. Ş. Esendal

2. (ayak giyimi) ayakkabının tabanındaki kösele
3. (mecaz) etkisinden kurtulmak olanaksız, etkisi çok olan güç

   Bu vicdan azabının demirden pençesi yüreğini sıkmaya başlıyordu. - Y. K. Karaosmanoğlu

4. (halk ağzı, anatomi) el

   Bir yumruğunu gırtlağıma dayadı, bir pençesiyle kalbimi kavradı. - A. Gündüz

Deyimler

aslan pençesi, pençe atmak, pençe atmak, pençesine düşmek, pençe vurmak, pençe pençe, beşpençe, çakır pençe, şirpençe, tavukpençesi

Çeviriler

çeviriler

• Fince: käpälä (fi), antura (fi)
• İngilizce: claw (en)
• İsveççe: sula (sv), klo (sv)
• Türkmence: pence (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "pençe" maddesi