yırtıcı

Türkçe

Ön ad

yırtıcı (karşılaştırma daha yırtıcı, üstünlük en yırtıcı)

1. beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan)
2. (mecaz) kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kişi)
3. (mecaz) tiz, yüksek (ses)

   Bir sabah ev halkı, aşçı Şerife Hanım'ın yırtıcı çığlıklarıyla uyandı. - Reşat Nuri Güntekin

4. (mecaz) iş bitiren, mahir

   Buraların en çalışkan, en becerikli, en yırtıcı ve zengin adamıdır. - Memduh Şevket Esendal

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: yırtıcı (az)
• Fince: saalistava (fi)
• İbranice: טורף‎ (he) (toref)
• Özbekçe: yirtqich (uz)
• Rusça: хищный (ru) (hişçnıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yırtıcı" maddesi

Atasözleri

• Yırtıcı kuşun ömrü az olur