sıkma

Türkçe

Ad

sıkma (belirtme hâli sıkmayı, çoğulu sıkmalar)

1. sıkmak işi
2. bir tür pantolon veya şalvar
3. bayat ekmeğin su ile ıslatılıp sıkılmasıyla elde edilen malzemeyi un, tuz ve suyla yoğurup hamur durumuna getirdikten sonra arasına kavrulmuş soğan, peynir konularak pişirilen bir yemek
4. (halk ağzı) dar bir tür kadın yeleği

Söyleniş

• Heceleme: sık‧ma

Çeviriler

çeviriler

• Fince: puristaminen (fi)

Türetilmiş kavramlar

1. sıkmalı, sıkmasız, sıkmayken, sıkmayla, sıkmaysa

Köken

sık + -ma

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sıkma" maddesi

Eylem

sıkma

1. sıkmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Söyleniş

• Heceleme: sık‧ma

Karşıt anlamlılar

1. sık

Ön ad

sıkma (karşılaştırma daha sıkma, üstünlük en sıkma)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
sıkma	daha sıkma	en sıkma

1. sıkılmaya, suyu alınmaya elverişli (meyve için)

Söyleniş

• Heceleme: sık‧ma

Örnekler

1. "Sıkma portakal. Sıkma limon."

Sözcük birliktelikleri

1. sıkma baş, sıkma köfte

Çeviriler

çeviriler

• Fince: puristettu (fi)