sorunsuz

Türkçe

Köken

sorun + -suz

Söyleniş

• IPA^(anahtar): soɾunˈsuz
• Heceleme: so‧run‧suz

Ön ad

sorunsuz (karşılaştırma daha sorunsuz, üstünlük en sorunsuz)

1. Sorunu olmayan, problemsiz

Zıt anlamlılar

• sorunlu