uydurmak
Türkçe
düzenleEylem
düzenleuydurmak uydurmak -ur uydurmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi uydurur)
- [1] uymasını sağlamak
- Gözlerini kilidi sökülmüş ve büyümüş anahtar deliğine uydurdu. - P. Safa
- [2] hayal gücünden yararlanarak gerçek dışı bir şey söylemek, yakıştırmak
- Terzinin kendi sözünü yanlış anlamış olduğu hikâyesini uydurmuş olmalıydı. - A. Ş. Hisar
- [3] elde etmek, sağlamak, bulmak
- [4] cinsel birleşmede bulunmak, becermek
Köken
düzenleDeyimler
düzenleKaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "uydurmak" maddesi