uydurmak

Türkçe

Eylem

uydurmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi uydurur) uydurmak -ur uydurmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi uydurur)

1. uymasını sağlamak

Gözlerini kilidi sökülmüş ve büyümüş anahtar deliğine uydurdu. - P. Safa

1. hayal gücünden yararlanarak gerçek dışı bir şey söylemek, yakıştırmak

Terzinin kendi sözünü yanlış anlamış olduğu hikâyesini uydurmuş olmalıydı. - A. Ş. Hisar

1. elde etmek, sağlamak, bulmak
2. cinsel birleşmede bulunmak, becermek

Köken

Türkçe

Deyimler

ayak uydurmak

her sakala bir tarak uydurmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "uydurmak" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Fince: tekaista (fi)