yıkmak

Türkçe

Köken

yıkma + -k

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /jɯ⁠kˈ​makʰ​/

Eylem

yıkmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yıkar)

1. Kurulu bir şeyi parçalayarak dağıtmak.

   Evi yıktılar.

2. Devirmek, yere sermek.

   Bir yumrukta adamı yıktı.

3. Bir yana eğmek.

   Hasır şapkasını her zamanki gibi sağ kaşına yıkmış.

4. Yıkımına yol açmak, mahvına neden olmak.

   Bu acı onu yıkar.

5. (Birine) Yüklemek.

   Suçu bana yıktı.

6. (Yük için) İndirmek.

   Eraslan yükü yıktı.

Eş anlamlılar

• (parçalayarak dağıtmak): bozmak, tahrip etmek

Karşıt anlamlılar

• yıkabilmek, yıkılmak, yıktırmak

Türetilmiş kavramlar

• yapmak, yıkmamak

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: yıxmaq (az)
• Eski Türkçe: yıkmak
• Tatarca: cimerü (tt)
• Zazaca: weşanen (diq)

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.
• Bu söz(cük) varlığını ispatlayacak hiçbir kaynak içermemekte, lütfen kaynak eklenmesinde yardımcı olun.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

[1] Yıkmak

[2] Yıkılmak