yetki

Türkçe

Ad

yetki (belirtme hâli yetkiyi, çoğulu yetkiler) -si

1. bir görevi, bir işi yasaların verdiği imkânlara göre, belli şartlarla yürütmeyi sağlayan hak, salahiyet, mezuniyet

   Büyük Millet Meclisi Başkumandanlık yetkilerini Mustafa Kemal Paşa'ya devretmişti. - T. Buğra

Deyimler

sınırsız yetki, takdir yetkisi, yargı yetkisi, yasama yetkisi yetki belgesi, yetki devri, yetki gasbı, yetkisini kullanmak, yetki vermek

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: ixtiyar (az), səlahiyyət (az)
• Çekçe: pravomoc (cs) d
• Fince: määräysvalta (fi)
• İngilizce: authority (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yetki" maddesi