ölmüş

Ayrıca bakınız: olmuş

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /øɫ.ˈmyʃ/
• Heceleme: öl‧müş

Ön ad

ölmüş (karşılaştırma daha ölmüş, üstünlük en ölmüş)

1. (fizyoloji) ölen, ölü olan

   zıt anlamlısı: ölmemiş

   O zaman annemin ölmüş olduğunu hatırlıyorum. — A. Ağaoğlu

Atasözleri

ölmüş

• Görmemiş görmüş, gülmeden ölmüş
• Olmuşla ölmüşe çare yok
• Ölmüş koyun kurttan korkmaz

Türetilmiş kavramlar

• ölmüşken, ölmüşle, ölmüşse

Çeviriler

ölmüş

• Almanca: gestorben (de), tot (de)
• Arapça: مَيِّتْ‎ (ar) e (meyyit)
• Fince: kuollut (fi)
• İngilizce: dead (en)
• İsveççe: död (sv)
• Kürtçe: mirî (ku)
• Macarca: halott (hu)
• Norveççe: død (no)
• Şorca: ӧлген
• Tatarca:

  Kırım Tatarcası: ölgen (crh)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ölmüş" maddesi