Ayrıca bakınız: ہم

Arapça

düzenle

Köken 1

düzenle
ـهُم (-hüm) ya da ـهِم (-him)‘nin bitiştirilmiş şekli.

Söyleniş

düzenle

هُمْ (hüm) e ç

  1. (kişi adılı): onlar (eril çoğul şahıs zamiri)
    .هُمْ لَا يَعْلَمُونَ — Bilmezler/Bilmiyorlar.
Türetilmiş kavramlar
düzenle

Ayrıca bakınız

düzenle
Yüksek Arapça kişi adılları
Adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil eril dişil
Tekil أَنَا (ʾenā)أَنْتَ (ʾente)أَنْتِ (ʾenti)هُوَ (hüve)هِيَ (hiye)
İkil أَنْتُمَا (ʾentümā)هُمَا (hümā)
Çoğul نَحْنُ (naḥnü)أَنْتُمْ (ʾentüm)أَنْتُنَّ (ʾentünne)هُمْ (hüm)هُنَّ (hünne)

Köken 2

düzenle
هُم (hüm)‘nin bitiştirilmiş şekli.

ـهُمْ (-hum veya -him) (e-ç)

  1. onların (eril çoğul bağlı cisim zamiri)

Köken 3

düzenle
ه م م (h-m-m).

هَمَّ (hemme) I, geniş zaman يَهُمُّ‎ (yehümmü)

  1. alaka/ilgi çekmek
  2. endişelendirmek, huzursuz etmek, üzülmek
  3. meşgul etmek, endişe etmek, tesir etmek
  4. yas tutmak
Çekimleme
düzenle

Köken 4

düzenle
ه م م (h-m-m).

هَمّ (hemm) e (çoğul هُمُوم (hümūm))

  1. هَمَّ (hemme) eyleminin mastarı
  2. endişe, korku
  3. üzüntü, keder, ızdırap, tehlike
  4. ağırlık, moment, önemi
Çekimleme
düzenle

Köken 5

düzenle
ه م م (h-m-m).

هِمّ (himm) (dişil هِمَّة (هَمَائِم), eril çoğulu أَهْمَام (ʾehmām), dişil çoğulu هَمَائِم (hemāʾim) veya هِمَّات (himmāt))

  1. bunak, yaşlı
Çekimleme
düzenle
Kaynakça
düzenle
  • Hans Wehr (1976), “هم”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

هِمّ (himm) e (çoğul أَهْمَام (ʾehmām), dişil هِمَّة (himme))

  1. ihtiyar adam

Kaynakça

düzenle