adam
TürkçeDüzenle
SöylenişDüzenle
Köken 1Düzenle
AdDüzenle
adam
- ada (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
Köken 2Düzenle
AdDüzenle
adam (belirtme hâli adamı, çoğulu adamlar)
- bir alanı benimseyen kişi
- birinin yanında bulunan ve işini yapan kişi
- Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar. — K. Tahir
- birinin yararlandığı, kullandığı kişi
- Hemen hepsi para çevrelerinin adamlarıydı. — C. Meriç
- daima birinin yanında olan, onu destekleyen, isteklerini yerine getiren kişi
- O benim adamımdır, hiçbir ricamı geri çevirmez.
- erkek kişi, yetişkin erkek
- İyi adam isterse, babası da verirse varacak. — M. Ş. Esendal
- erkeklikle özdeşleşmiş cesaret, dürüstlük, mertlik gibi özelliklere sahip kişi
- görevli kişi
- Artık şunları toplatsak, dedi, kavasa söyleseniz de bir adam buluverse. — R. H. Karay
- iyi huylu, güvenilir kişi
- (aile, halk ağzı) koca
- (askeriye, spor) bir grubun üyesi olarak asker, sporcu, oyuncu veya katılımcı
- (halk ağzı) misafir
- (primatlar) insan
ÇekimlemeDüzenle
adam adının çekimi
Eş anlamlılarDüzenle
Karşıt anlamlılarDüzenle
Üst kavramlarDüzenle
AtasözleriDüzenle
erkek kişi
DeyimlerDüzenle
erkek kişi
Sözcük birliktelikleriDüzenle
Türetilmiş kavramlarDüzenle
Benzer kelimelerDüzenle
ÇevirilerDüzenle
erkek kişi
|
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumuna göre "adam" maddesi
AzericeDüzenle
Diğer yazılışlar | |
---|---|
Arap | آدم |
Kiril | адам |
Latin | adam |
KökenDüzenle
AdDüzenle
adam
GagavuzcaDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
adam
Kırım TatarcasıDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
adam
KaynakçaDüzenle
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
TürkmenceDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
adam