ڭ

Ayrıca bakınız: ك

Osmanlı Türkçesi

Köken 1

Harf

ڭ (ŋ) (ortada ـڭـ‎, sonda ـڭ‎)

1. Osmanlı alfabesindeki 27. harf. گ‎ (gef) harfinden sonra ve ل‎ (lam) harfinden sonra gelir.

Ayrıca bakınız

ا‎ (elif)‎, ب‎ (be)‎, پ‎ (pe), ت‎ (te), ث‎ (se)‎, ج‎ (cim)‎, چ‎ (çim), ح‎ (ha)‎, خ‎ (hı)‎, د‎ (dal)‎, ذ‎ (zel)‎, ر‎ (ra)‎, ز‎ (ze)‎, ژ‎ (je), س‎ (sin)‎, ش‎ (şın)‎, ص‎ (sad), ض‎ (dad), ط‎ (tı), ظ‎ (zı), ع‎ ('ayın), غ‎ (gayın)‎, ف‎ (fe)‎, ق‎ (kaf)‎, ك‎ (kef), گ‎ (gef), ڭ‎ (ŋ), ل‎ (lam)‎, م‎ (mim)‎, ن‎ (nun)‎, و‎ (vav)‎, ه‎ (he)‎, ی‎ (ye)‎

Köken 2

Son ek

ـڭ (-ıŋ veya -iŋ veya -uŋ veya -üŋ)

1. -ın, -in, -un, -ün (ilgi eki)

   هركس‍ﯔ بر دردی واردر.‎

   Herkesin bir derdi vardır.

Köken 3

Son ek

ـڭ (-ŋ)

1. -n (2. tekil şahıs iyelik eki)

   بو س‍ﻨﯔ ﻗﻠﻤﯔ.‎

   Bu senin kalemin.