gönül

Ayrıca bakınız: Gönül

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi گوڭل‎ (göŋül) sözcüğünden devralındı, Eski Türkçe 𐰚𐰇𐰭𐰠‎ (köŋül) sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɡø.ˈnyɫ/
• Heceleme: gö‧nül

Ad

gönül (belirtme hâli gönlü, çoğulu gönüller)

1. (mecaz) arzu, istek

   Okumaya gönlün var mı?

2. (psikoloji) sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı

   eş anlamlısı: sine

   Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi. — O. S. Orhon

Çekimleme

gönül adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		gönül	gönüller
belirtme		gönlü	gönülleri
yönelme		gönle	gönüllere
bulunma		gönülde	gönüllerde
ayrılma		gönülden	gönüllerden
tamlayan		gönlün	gönüllerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	gönlüm	gönüllerim
	belirtme	gönlümü	gönüllerimi
	yönelme	gönlüme	gönüllerime
	bulunma	gönlümde	gönüllerimde
	ayrılma	gönlümden	gönüllerimden
	tamlayan	gönlümün	gönüllerimin
2. tekil	yalın	gönlün	gönüllerin
	belirtme	gönlünü	gönüllerini
	yönelme	gönlüne	gönüllerine
	bulunma	gönlünde	gönüllerinde
	ayrılma	gönlünden	gönüllerinden
	tamlayan	gönlünün	gönüllerinin
3. tekil	yalın	gönlü	gönülleri
	belirtme	gönlüyü	gönüllerini
	yönelme	gönlüye	gönüllerine
	bulunma	gönlüde	gönüllerinde
	ayrılma	gönlüden	gönüllerinden
	tamlayan	gönlünün	gönüllerinin
1. çoğul	yalın	gönlümüz	gönüllerimiz
	belirtme	gönlümüzü	gönüllerimizi
	yönelme	gönlümüze	gönüllerimize
	bulunma	gönlümüzde	gönüllerimizde
	ayrılma	gönlümüzden	gönüllerimizden
	tamlayan	gönlümüzün	gönüllerimizin
2. çoğul	yalın	gönlünüz	gönülleriniz
	belirtme	gönlünüzü	gönüllerinizi
	yönelme	gönlünüze	gönüllerinize
	bulunma	gönlünüzde	gönüllerinizde
	ayrılma	gönlünüzden	gönüllerinizden
	tamlayan	gönlünüzün	gönüllerinizin
3. çoğul	yalın	gönlü gönülleri
	belirtme	gönlüyü gönüllerini
	yönelme	gönlüye gönüllerine
	bulunma	gönlüde gönüllerinde
	ayrılma	gönlüden gönüllerinden
	tamlayan	gönlünün gönüllerinin

Atasözleri

gönül

• Arslan postunda, gönül dostunda
• Deniz dalgasız olmaz, gönül sevdasız olmaz
• Elvergisi, gönül
• Er kocar, gönül kocamaz
• Gönül bir sırça saraydır, kırılırsa yapılmaz
• Gönül düştü bir boka o da misk gibi koka
• Gönül ferman dinlemez
• Var adamın gencine, her gün gönlün incine. Var adamın kartına, otur gönül tahtına.

Deyimler

gönül

• gönül bağı,
• gönül bağlamak,
• gönül eğlendirmek,
• gönül gezdirmek,
• gönül kaptırmak,
• gönül koymak,
• gönül vermek,
• gönül yıkmak

Türetilmiş kavramlar

gönülce, gönülcü, gönülcük, gönülken, gönülle, gönüllü, gönülse, gönülsüz

Çeviriler

gönül

• Azerice: könül (az)
• Fince: mieli (fi), sielu (fi), tahto (fi)
• Gagavuzca: gönül (gag)
• İngilizce: soul (en)
• İsveççe: själ (sv) g
• Kırgızca: köñül (ky)
• Rusça: душа (ru) (duşa)
• Tatarca: küñel (tt)
• Türkmence: göwün (tk), köňül (tk), raaý (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "gönül" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de gönül

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe 𐰚𐰇𐰭𐰠‎‎ (küŋl²‎).

Söyleniş

• Heceleme: gö‧nül

Ad

gönül

1. gönül

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki