TürkçeDeğiştir

KökenDeğiştir

Osmanlı Türkçesi حرف‎, o da Arapça حَرْف(ḥarf).

SöylenişDeğiştir

Değiştir

harf (belirtme hâli harfi, çoğulu harfler)

  1. fizik, kimya, matematik ve teknik alanlarındaki büyüklük ve değişkenleri göstermeya yarayan işaretler
    Romen rakamlarında 1000 sayısı "M" harfi ile gösterilir.
  2. gruplandırma ya da sıralamaya yarayan işaretler
  3. (dil bilimi, yazı) dildeki sesi gösteren ve alfabeyi oluşturan işaretlerden her biri
    Türk alfabesinde yirmi dokuz harf vardır.
    Türkçeye özgü harfler şunlardır: Ğ, ğ, ı, İ, ş.

ÇekimlemeDeğiştir

Eş anlamlılarDeğiştir

  • (dil bilimi, yazı): kod, imce
  • (gruplandırma ya da sıralamaya yarayan işaretler): damga

Üst kavramlarDeğiştir

Alt kavramlarDeğiştir

DeyimlerDeğiştir

Kelime birliktelikleriDeğiştir

Türetilmiş kavramlarDeğiştir

ÇevirilerDeğiştir

KaynakçaDeğiştir

Ek okumalarDeğiştir

EstoncaDeğiştir

Değiştir

harf

  1. (müzik aletleri) arp

ÖzbekçeDeğiştir

Değiştir

harf

  1. (yazı) harf