Türkçe

düzenle
kabul etme + -k

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /ka.ˈbuː.ɫet.mec/
  • Heceleme: ka‧bul et‧mek

kabul etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kabul eder)

  1. bir hediye almak
  2. bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olmak
    almak
    Bu teşhisi ister istemez kabul eden çağdaş Batılı, hastalığın sınırlarını daraltmak ister. — C. Meriç
  3. katına, yanına almak
    Beni bahçesinde çınar ve dut ağaçlarının gölgesinde kabûl etti. — A. Hâşim
  4. tasdik etmek, onaylamak

Çekimleme

düzenle

Zıt anlamlılar

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Benzer kelimeler

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle