kavuşum

Türkçe

Ad

kavuşum (belirtme hâli kavuşumu, çoğulu kavuşumlar)

1. (gök bilimi) yer yuvarlağı bir uçta kalmak üzere, yerin, güneşin ve herhangi bir gezegenin bir doğru üzerine gelmeleri, içtima

Çekimleme

kavuşum adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kavuşum	kavuşumlar
belirtme		kavuşumu	kavuşumları
yönelme		kavuşuma	kavuşumlara
bulunma		kavuşumda	kavuşumlarda
ayrılma		kavuşumdan	kavuşumlardan
tamlayan		kavuşumun	kavuşumların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kavuşumum	kavuşumlarım
	belirtme	kavuşumumu	kavuşumlarımı
	yönelme	kavuşumuma	kavuşumlarıma
	bulunma	kavuşumumda	kavuşumlarımda
	ayrılma	kavuşumumdan	kavuşumlarımdan
	tamlayan	kavuşumumun	kavuşumlarımın
2. tekil	yalın	kavuşumun	kavuşumların
	belirtme	kavuşumunu	kavuşumlarını
	yönelme	kavuşumuna	kavuşumlarına
	bulunma	kavuşumunda	kavuşumlarında
	ayrılma	kavuşumundan	kavuşumlarından
	tamlayan	kavuşumunun	kavuşumlarının
3. tekil	yalın	kavuşumu	kavuşumları
	belirtme	kavuşumuyu	kavuşumlarını
	yönelme	kavuşumuya	kavuşumlarına
	bulunma	kavuşumuda	kavuşumlarında
	ayrılma	kavuşumudan	kavuşumlarından
	tamlayan	kavuşumunun	kavuşumlarının
1. çoğul	yalın	kavuşumumuz	kavuşumlarımız
	belirtme	kavuşumumuzu	kavuşumlarımızı
	yönelme	kavuşumumuza	kavuşumlarımıza
	bulunma	kavuşumumuzda	kavuşumlarımızda
	ayrılma	kavuşumumuzdan	kavuşumlarımızdan
	tamlayan	kavuşumumuzun	kavuşumlarımızın
2. çoğul	yalın	kavuşumunuz	kavuşumlarınız
	belirtme	kavuşumunuzu	kavuşumlarınızı
	yönelme	kavuşumunuza	kavuşumlarınıza
	bulunma	kavuşumunuzda	kavuşumlarınızda
	ayrılma	kavuşumunuzdan	kavuşumlarınızdan
	tamlayan	kavuşumunuzun	kavuşumlarınızın
3. çoğul	yalın	kavuşumu kavuşumları
	belirtme	kavuşumuyu kavuşumlarını
	yönelme	kavuşumuya kavuşumlarına
	bulunma	kavuşumuda kavuşumlarında
	ayrılma	kavuşumudan kavuşumlarından
	tamlayan	kavuşumunun kavuşumlarının

Çeviriler

Gök bilimi

• Almanca: Konjunktion (de)
• Fince: konjunktio (fi)
• İngilizce: conjunction (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kavuşum" maddesi