güneş
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi كونش sözcüğünden devralındı.
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
güneş (belirtme hâli güneşi, çoğulu güneşler)
- gölgelik olmayan, Güneş'in ışığına ve ısısına maruz kalınan yer
- (astronomi) herhangi bir yıldız sisteminin merkezinde yer alan ışıyan yıldız
- (mecaz) bilgi, mutluluk, rahatlama, zafer v.s. kaynağı olan kişi veya şey
- (termodinamik) Güneş'in yaydığı ısı ve ışık, güneş ışınlarının ve ısısının etkilediği ortam
- Güneş yakmasın diye onun güzel başını.
Gördüm siper olurken iki arkadaşını. — Fâruk Nâfiz Çamlıbel
- Güneş yakmasın diye onun güzel başını.
Çekimleme değiştir
güneş adının çekimi
Üst kavramlar değiştir
- (astronomi): yıldız, yıldız sistemi
- ısı, ışık
Alt kavramlar değiştir
Atasözleri değiştir
- (güneş ışığı): Güneş girmeyen eve doktor girer
Deyimler değiştir
güneş ışığı
Türetilmiş kavramlar değiştir
- güneş almak,
- güneş arabası,
- güneş çarpmak,
- güneş çavmak,
- güneş doğmak,
- güneş görmek,
- güneş gözlüğü,
- güneş günü,
- güneş ışığı,
- güneş kremi,
- güneş sütü,
- güneş tacı,
- güneş takvimi,
- güneş tekeri,
- güneş yağı,
- güneş yanığı,
- güneş yılı,
- güneşe doğru,
- güneşin alnında,
- güneşin altında,
- güneşçe,
- güneşçi,
- güneşçik,
- güneşken,
- güneşle,
- güneşlenme,
- güneşli,
- güneşse,
- güneşsiz,
- güneştopu,
- üzümgüneşi
Çeviriler değiştir
Güneş'in ışığı
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "güneş" maddesi
Türkmence değiştir
Söyleniş değiştir
- Heceleme: gü‧neş
Ad değiştir
güneş
- (astronomi) Güneş