kazanlı

Ayrıca bakınız: Kazanlı

Türkçe

Köken

kazan + -lı

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈca.ˈzan.lɯ/
• Heceleme: ka‧zan‧lı

Zıt anlamlılar

• kazansız

Ad

kazanlı (belirtme hâli kazanlıyı, çoğulu kazanlılar)

1. kazanı olan kimse

Türetilmiş kavramlar

• kazanlıyken, kazanlıyla, kazanlıysa

Ön ad

kazanlı (karşılaştırma daha kazanlı, üstünlük en kazanlı)

1. kazanı olan