kazansız

Ayrıca bakınız: Kazansız

Türkçe

Köken

kazan + -sız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ca.zan.ˈsɯz/
• Heceleme: ka‧zan‧sız

Zıt anlamlılar

• kazanlı

Ad

kazansız (belirtme hâli kazansızı, çoğulu kazansızlar)

1. kazanı olmayan kimse

Türetilmiş kavramlar

• kazansızken, kazansızla, kazansızsa

Ön ad

kazansız (karşılaştırma daha kazansız, üstünlük en kazansız)

1. kazan olmadığı hâlde
2. kazanı olmayan