kelepçe

Türkçe

Köken

Farsça

Ad

kelepçe (belirtme hâli kelepçeyi, çoğulu kelepçeler)

1. tutukluların kaçmasını önlemek için bileklerine takılan, bir zincirle tutturulmuş demir halka
2. kablo, boru gibi şeyleri bir yere bağlı tutmak için kullanılan halka

Çeviriler

çeviriler

• Rusça: наручники (ru) (naruçniki)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kelepçe" maddesi