Türkçe

değiştir

kopmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kopar)

  1. herhangi bir yerinden ikiye ayrılmak.
    Tel koptu. İp koptu.
  2. yerinden ayrılmak
    Cezvenin sapı kopmuş. Düğme koptu.
  3. gövdeden ayrılmak
    Ağacın dalları fırtınada koptu. Savaşta bacağı kopmuş.
  4. birdenbire gürültülü veya tehlikeli olaylar birdenbire başlamak veya ortaya çıkmak
    İçeride feryatlar koptu. - S. F. Abasıyanık
  5. bütün ilişkileri kesilip büsbütün ayrılmak veya uzaklaşmak
    Daha on altısında bile değilken en yakın insanından, annesinden koparak çıkıp gitmişti evden. - A. Ümit
  6. kurtulmak
  7. çok ağrımak
    Belim kopuyor.
  8. koşmak, hızla gitmek

Deyimler

değiştir

bacakları kopmak, dananın kuyruğu kopmak, bacakları kopmak ödü kopmak

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Eski Türkçe

değiştir
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
[1] kopmak
[2] gelmek
[3] kalkmak
[4] başlamak
[5] çıkmak
[6] baş kaldırmak