Türkçe değiştir

Eylem değiştir

kopmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi kopar) kopmak -ar

[1] herhangi bir yerinden ikiye ayrılmak.
Tel koptu. İp koptu.
[2] yerinden ayrılmak
Cezvenin sapı kopmuş. Düğme koptu.
[3] gövdeden ayrılmak
Ağacın dalları fırtınada koptu. Savaşta bacağı kopmuş.
[4] birdenbire gürültülü veya tehlikeli olaylar birdenbire başlamak veya ortaya çıkmak
İçeride feryatlar koptu. - S. F. Abasıyanık
[5] bütün ilişkileri kesilip büsbütün ayrılmak veya uzaklaşmak
Daha on altısında bile değilken en yakın insanından, annesinden koparak çıkıp gitmişti evden. - A. Ümit
[6] kurtulmak
[7] çok ağrımak
Belim kopuyor.
[8] koşmak, hızla gitmek

Deyimler değiştir

Kaynakça değiştir

Çeviriler değiştir

Eski Türkçe değiştir

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem değiştir

[1] kopmak
[2] gelmek
[3] kalkmak
[4] başlamak
[5] çıkmak
[6] baş kaldırmak