çıkmak
Ayrıca bakınız: Çıkmak |
Türkçe
değiştirKöken
değiştir- Osmanlı Türkçesi چیقمق sözcüğünden nakledildi[1], Proto Türkçe *čïk- (“dışarı çıkmak”)[2] (çıkma + -k).
Söyleniş
değiştirEylem
değiştirçıkmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi çıkar)
- (-ı/-i) vermeye katlanmak
- Çık bakalım paraları!
- artırmak, fiyatı yükseltmek
- artmak, yükselmek
- Fiyatlar çıktı.
- ay veya mevsim geçmek
- Kış çıktı. Mart çıktı.
- Ay, Güneş görünmek
- Güneş seni ısıtmak için çıkıyordu. — Y. K. Karaosmanoğlu
- Hava açılmış, Ay çıkmıştı. — R. H. Karay
- ayrılmak, sıyrılmak
- Bebeğin patiği çıktı.
- belirmek, tanınmak
- Bir ilçe belediye başkanı hepsinden açıkgöz çıktı. — M. İzgü
- belli veya görünür bir durumda bulunmak
- Tencerenin bakırı çıktı. Zayıflıktan kemikleri çıkmış.
- binaya kat eklemek
- Evin ikinci katını çıkmadan havalar bozuldu.
- bir araştırma, bir inceleme sonucu bulmak
- Sularda bakteri çıktı.
- bir durumla ilgili niteliklerini kaybetmek, bir durumdan başka bir duruma geçmek
- Çok sonra öğrenecek bunu. Çok sonra, çocukluktan çıkıp kocaman adam olduktan sonra. — T. Dursun
- bir iddia ile ortalıkta görünmek
- Sen onun karşısına çapkın bir adam gibi çıktın. — P. Safa
- bir konu yetkililerce karara bağlanmak
- bir meslek veya bilim kurumunda okuyup yetişmek, mezun olmak
- Çiçeği burnunda subay çıkar çıkmaz, ben size bir emir eri bulurum. — H. Taner
- bir sebeple bulunulan yerden ayrılmak
- Bu kahveden sıkıldın, ötekine çıkarsın, anladın mı? — M. Ş. Esendal
- bir şeyin düzeni bozulmak, eskisinden daha değişik, kötü bir hâle girmek
- Ev, ev olmaktan çıktı.
- bir şeyin yukarısına doğru yürümek
- Uzun, dik merdivenli bir yokuşu çıktık. — R. H. Karay
- bir yere ulaşmak, varmak
- Karşı kaldırıma geçtiler, sağa sola saptılar, demir yoluna çıktılar. — M. Ş. Esendal
- bitmek, büyümek, sürmek
- Bıyığı çıktı.
- Ekinler çıkmaya başladı.
- boy ölçüşmek, karşı gelebilmek
- Güreşte ona çıkacak kimse yok.
- bulunduğu yerden fırlamak, kopmak
- Arabanın direksiyonu çıkmak.
- bulunduğu yeri bırakıp başka yere geçmek, taşınmak, ayrılmak, ilgisini kesmek
- Yeni evimizden çıkıp eski evimize taşındık. — Y. Z. Ortaç
- bulunmak, var olmak
- Bayramın son günü her iki kadının da işleri çıkmıştı. — O. C. Kaygılı
- bulaşmak
- Kravatın boyası gömleğe çıktı.
- büyük abdest bozmak
- davranışta herhangi bir niteliği bulunmak
- Akıllı çıktı da arkadaşına uymadı.
- duyulmak, yayılmak
- Başından beri gazetelerde enstitü hakkında havadisler çıkıyor. — A. H. Tanpınar
- eksilmek
- Dörtten iki çıkarsa iki kalır.
- elde edilmek, istihsal edilmek, sağlanmak
- Bu mülakatımızdan esaslı bir netice çıkmadı. — M. K. Atatürk
- erişmek, görmek
- Aklı başında ama sabaha çıkamayacağına kalıbımı basarım. — S. F. Abasıyanık
- gelmek
- Çok geçmeden haber çıkacağını kadınlık insiyakıyla derhâl sezmişti. — R. H. Karay
- gerçekleşmek
- İnsanın her gördüğü rüya çıkmaz ya! — M. Ş. Esendal
- gitmek, içeriden dışarıya varmak
- Ortalık ağarırken bir arkadaşımla yorgun adımlarla konaktan çıktık. — F. R. Atay
- herhangi bir durumda olduğu anlaşılmak
- Alacaklı çıkmak. Borçlu çıkmak. Kârlı çıkmak.
- karaya ayak basmak
- 1919 senesi Mayıs'ının on dokuzuncu günü Samsun'a çıktım. — M. K. Atatürk
- mâlolmak
- Bu ev dört milyara çıktı.
- meydana gelmek
- Uygunsuz dediğim vakalardan biri bir salon oyunu yüzünden çıkmıştır. — R. N. Güntekin
- niteliği sonradan anlaşılmak
- Eyvah, bu da ötekiler gibi soysuz çıktı. — R. N. Güntekin
- olmak, oluşmak, teşekkül etmek
- Fırtına çıkmak. Soğuk çıkmak.
- oyunda herhangi bir rolü oynamak
- Arsız ve aptal mahalle çocuğu rolüne çıkmıştı. — B. R. Eyüboğlu
- piyasaya sürülmek
- sesini yükseltmek
- süresi dolduğunda ayrılmak
- Cezaevinden çıkmak. Daireden çıkmak. Hastahaneden çıkmak.
- talihine veya payına düşmek, isabet etmek, vurmak
- Arkadaşa piyango çıkmış. Bize yine gezi çıktı. Bu işten size de bir şey çıkar.
- unutmak
- O söz hatırımdan çıkmadı.
- verilmek
- Emir çıkmak. Maaş çıkmak.
- yapılmak, yürümek
- Bu dairede işler kolay çıkmaz.
- yayılmak
- Lağımdan pis kokular çıkıyor.
- yayımlanmak
- Yeni çıkmış Fransızca bir iki kitap bulunurdu. — Y. Z. Ortaç
- yeni yetişip satışa sunulmak
- Çilek daha çıkmadı. Erik çıkmış.
- yerinden oynamak
- Fukaranın hem sağ bileği çıkmış hem davulu patlamıştı. — R. N. Güntekin
- yetişecek ölçüde olmak
- Bu kumaştan bir palto çıkar mı?
- yetkili birinin makamına iş için gitmek
- Arsız ve aptal mahalle çocuğu rolüne çıkmıştı. — B. R. Eyuboğlu
- (mecaz) harcamak zorunda kalmak
- Paradan çıkmak. Bin liradan çıktım.
- (sosyoloji) flört etmek
- Sevim, senden başka bir kızla çıkmadım. — A. İlhan
Çekimleme
değiştirçıkmak eyleminin çekimi
Zıt anlamlılar
değiştirAlt kavramlar
değiştirçıkmak
Atasözleri
değiştirDeyimler
değiştirçıkmak
Türetilmiş kavramlar
değiştirçıkmak
Çeviriler
değiştirçıkmak
|
flört etmek
gitmek
Kaynakça
değiştir- Türk Dil Kurumuna göre "çıkmak" maddesi